Jedan od česti razloga zakasnelog progovaranja kao i kašnjenja u govorno – jezičkom razvoju u odnosu na uzrast deteta jeste konduktivno oštećenje sluha, koje najčešće nastaje kao posledica bolesti kao i poremećaja protoka zvuka kroz slušni hodnik, bubnu opnu i slušne koštice do unutrašnjeg uha.
Najčešće se javlja kao posledica infekcije uha, alergije, prisustva stranih tela, povreda bubne opne kao i mnogih drugih faktora. Oko 80% dece barem jednom u toku života imaju upalu srednjeg uha, dok kod oko 6% dece usled upale uha dolazi i do konduktivnog oštećenja sluha. Ukoliko se oštećenje otkrije pravovremeno ne ostavlja nikakve posledice po dečiji sluh, ali je često potrebna odredjena medikamentozna terapija ili medicinski zahvat kako bi se sluh mogao povratiti.
Ispitivanja se vrši pomoću audiometrije, koja se dopunjava timpanometrijom. Timpanometrija ne predstavlja test sluha, već služi da se otkrije stanje srednjeg uha, odnosno elastičnos bubne opne kao i njena pokretljivost.
Često roditelji nisu svesni posledica upala uha i ne obraćaju pažnju na simptome koji su prisutni kod dece usled oštećenja sluha.
Simptom koji se javlja kod dece koja su tek počela da govore je prekid usvajanja novih reči, smanjenje komunikacije kao i regresija u komunikaciji.
Kod starije dece se javlja usporeno usvajanje jezičkih struktura u odnosu na uzrast, nepravilanizgovor glasova, takodje starija deca glasnije govore usled nemogućnosti čujenja sopstvenog govora, potreba za glasnijim govorom ljudi iz okruženja, kao i preglasno slušanje crtanih filmova.
Vrlo je važno da kod dece kod koje su uši često pogodjene upalama redovno sprovodi ispitivanje sluha kako bi se sprečilo trajno oštećenje sluha.